De koude meimaand

Ja, wat moeten we nog zeggen over het weer....het is een hele koude lente. Gelukkig weet onze kleine Sam nog niet dat het ook lekker weer kan zijn in april/mei. We hebben gelukkig (deo volente) een vooruitzicht van Indonesie voor ons...waar het in ieder geval lekker zonnig en warm is. Samuel is nog steeds erg makkelijk. Hij slaapt goed, drinkt goed en is vrolijk. Het is bovenal ook erg duidelijk. Als hij dorst heeft, laat hij dat eerst vriendelijk merken...vervolgens gaat ongeveer 2 minuten later het luchtalarm af. WEEEEEEEEEEEEEEEEEH... dit houdt pas op als zodra de lippen de speen van de fles aanraken. Hij krijgt ook al last van tandjes...jeukende mond...nu proberen we met bijtring. Maar zelf stopt hij iedere keer zijn knuistjes in zijn mond...met een overvloed van kwijl tot gevolg...slurrrrp...  Volgende week gaat hij weer naar het consultatiebureau. Inmiddels proberen we ook een indonesisch paspoort voor hem te maken...de Indonesische ambassade doet er echter alles aan om dit proces zo lang mogelijk te laten duren...tsjaaa...de mindere kant van de indo's.... nou bijgaand weer wat kiekjes (dit keer van instagram)...

In de Japanse tuin in Den Haag...