Vier maanden in deze wereld.

Dank u God - Thank You Lord - Terima kasih Tuhan.... Samuel is nu vier maanden oud. We voelen ons gezegend. Zijn lach is de lach van een engel... het maakt niet uit hoe je je voelt, maar als hij naar je lacht, valt alles van je af... Puji Tuhan, Prijst de Heer!, Praise the Lord!

De koude meimaand

Ja, wat moeten we nog zeggen over het weer....het is een hele koude lente. Gelukkig weet onze kleine Sam nog niet dat het ook lekker weer kan zijn in april/mei. We hebben gelukkig (deo volente) een vooruitzicht van Indonesie voor ons...waar het in ieder geval lekker zonnig en warm is. Samuel is nog steeds erg makkelijk. Hij slaapt goed, drinkt goed en is vrolijk. Het is bovenal ook erg duidelijk. Als hij dorst heeft, laat hij dat eerst vriendelijk merken...vervolgens gaat ongeveer 2 minuten later het luchtalarm af. WEEEEEEEEEEEEEEEEEH... dit houdt pas op als zodra de lippen de speen van de fles aanraken. Hij krijgt ook al last van tandjes...jeukende mond...nu proberen we met bijtring. Maar zelf stopt hij iedere keer zijn knuistjes in zijn mond...met een overvloed van kwijl tot gevolg...slurrrrp...  Volgende week gaat hij weer naar het consultatiebureau. Inmiddels proberen we ook een indonesisch paspoort voor hem te maken...de Indonesische ambassade doet er echter alles aan om dit proces zo lang mogelijk te laten duren...tsjaaa...de mindere kant van de indo's.... nou bijgaand weer wat kiekjes (dit keer van instagram)...

In de Japanse tuin in Den Haag...

Drie en een halve maand...

Onze kleine Sam is voor de derde keer naar het consultatiebureau (3 mei 2013) geweest. Even de cijfers op een rijte: lengte = 63 cm (1 streepje boven gemiddelde) en gewicht=6,7 kg (1 streepje boven gemiddelde). Hij groeit dus goed. Ook de interactie gaat steeds beter... hij lacht heel vaak, vooral als pappa even gek doet. Hij is ook een fan van kluiven....met de linker- of rechterhand werkt hij bijna iedere keer zijn hele hand naar binnen. Als dit niet lukt dat wordt hij boos en zet hij het op een krijsen... Ook als hij voor zijn gevoel te lang moet wachten op de voeding, laat hij dat met een duidelijke (zeg maar zeeeeeeer duidelijke) stemverheffing merken. Het kalk valt van het plafond zeg maar :-). Het is echt een makkelijk ventje... zolang hij zijn flesje maar krijgt, vind hij heel veel goed. Weggaan, slapen, wakker gemaakt worden...alles gaat met een lach. Op 28 april is Samuel gedoopt in de Marcuskerk te Den Haag onder de bediening van ds. Linandi. Opa, oma, Sjaak en Elisabeth waren daar ook getuige van. Al met al een leuke tijd gehad met hem. Sinds deze week steekt hij iedere keer zijn arm in de lucht....erg grappig om te zien. Bijgaand weer wat foto's...