Zitten en kruipen

Al een tijdje beweegt Sammy zich voort als een kleine walrus. Zijn kruipen lijkt op tijgeren (later in het leger??).  Inmiddels kruipt hij nu goed en zit hij goed en kan hij staan. De laatste maand heeft hij veel vooruitgang geboekt op het gebied van motoriek. Het eten gaat goed, hoewel hij nog geen potjes van 8 maanden wil. Bij grote brokken spuugt hij het meteen weer uit. 's Nachts is hij nog steeds vaak wakker. Het slapen valt niet mee, maar ja...ooit zullen we er om lachen.

8 maanden

Het is alweer een hele tijd geleden (eind juni) dat we iets geschreven hebben op de blogspot. Het is toch waar wat ze zeggen dat je bij het tweede of volgende kind minder actief bent op de digitale weg. Inmiddels hebben we de vakantie naar Indonesië achter de rug. Het was genieten daar. De heenvlucht ging geweldig. Samuël kon lekker slapen. Bij de familie in Kartasura kon hij echt genieten...wat is hij verwend. 24-uurs service! Lekker gedragen door oma (mbah), tante Murni (budhe), tante Agnes, mbah Sur... lekker gedragen in de draagdoek (digendong). De terugvlucht was vermoeiend, want Samuël had geen babybox en wilde alleen in de handjes van mamma (capek rek!). In september is hij begonnen met kruipen... Helaas is hij 's nachts nog wel veel wakker. Pappa en mamma gaan daardoor vaak vroeg op stok...vroeg naar bed en proberen wat uurtjes te slapen. Bijgaand wat foto's van een Sammy...

Omrollen...en lachen

Sinds kort kan Samuel zichzelf omrollen. In de box, op bed... voorheen vond hij het niet leuk als hij op zijn buik moest liggen...nu verschijnt zijn befaamde glimlach zelfs op zijn gezicht als hij op zijn buik ligt. Deze week is hij ook begonnen met het eten van potjes voedsel. Sperziebonen en Broccoli... hij reageert er heel anders op dan toen Tamara klein was. Tamara vond het maar niets, maar Samuel vind het heerlijk. Vanaf het eerste potje tot nu gaat het helemaal leeg. Het is een grage eter en drinker. Hij is makkelijk, slaapt goed, drinkt goed, lacht veel. We zijn erg gezegend met hem. Vorige week heeft hij weer inentingen gehad. Eventjes huilen en verder alles weer ok. Hij weegt nu ruim 7 kilo... 

De kleine Sam slaapt de laatste tijd wat slechter...misschien krijgt hij last van tandjes... hij heeft momenteel een bijnaam "kwijlie"... hij kwijlt de hele dag door en zijn kleren zijn constant nat hahahaha #wateroverlast. Het is echt een makkelijk kind en we genieten van zijn aanwezigheid.

 

Vier maanden in deze wereld.

Dank u God - Thank You Lord - Terima kasih Tuhan.... Samuel is nu vier maanden oud. We voelen ons gezegend. Zijn lach is de lach van een engel... het maakt niet uit hoe je je voelt, maar als hij naar je lacht, valt alles van je af... Puji Tuhan, Prijst de Heer!, Praise the Lord!

De koude meimaand

Ja, wat moeten we nog zeggen over het weer....het is een hele koude lente. Gelukkig weet onze kleine Sam nog niet dat het ook lekker weer kan zijn in april/mei. We hebben gelukkig (deo volente) een vooruitzicht van Indonesie voor ons...waar het in ieder geval lekker zonnig en warm is. Samuel is nog steeds erg makkelijk. Hij slaapt goed, drinkt goed en is vrolijk. Het is bovenal ook erg duidelijk. Als hij dorst heeft, laat hij dat eerst vriendelijk merken...vervolgens gaat ongeveer 2 minuten later het luchtalarm af. WEEEEEEEEEEEEEEEEEH... dit houdt pas op als zodra de lippen de speen van de fles aanraken. Hij krijgt ook al last van tandjes...jeukende mond...nu proberen we met bijtring. Maar zelf stopt hij iedere keer zijn knuistjes in zijn mond...met een overvloed van kwijl tot gevolg...slurrrrp...  Volgende week gaat hij weer naar het consultatiebureau. Inmiddels proberen we ook een indonesisch paspoort voor hem te maken...de Indonesische ambassade doet er echter alles aan om dit proces zo lang mogelijk te laten duren...tsjaaa...de mindere kant van de indo's.... nou bijgaand weer wat kiekjes (dit keer van instagram)...

In de Japanse tuin in Den Haag...

Drie en een halve maand...

Onze kleine Sam is voor de derde keer naar het consultatiebureau (3 mei 2013) geweest. Even de cijfers op een rijte: lengte = 63 cm (1 streepje boven gemiddelde) en gewicht=6,7 kg (1 streepje boven gemiddelde). Hij groeit dus goed. Ook de interactie gaat steeds beter... hij lacht heel vaak, vooral als pappa even gek doet. Hij is ook een fan van kluiven....met de linker- of rechterhand werkt hij bijna iedere keer zijn hele hand naar binnen. Als dit niet lukt dat wordt hij boos en zet hij het op een krijsen... Ook als hij voor zijn gevoel te lang moet wachten op de voeding, laat hij dat met een duidelijke (zeg maar zeeeeeeer duidelijke) stemverheffing merken. Het kalk valt van het plafond zeg maar :-). Het is echt een makkelijk ventje... zolang hij zijn flesje maar krijgt, vind hij heel veel goed. Weggaan, slapen, wakker gemaakt worden...alles gaat met een lach. Op 28 april is Samuel gedoopt in de Marcuskerk te Den Haag onder de bediening van ds. Linandi. Opa, oma, Sjaak en Elisabeth waren daar ook getuige van. Al met al een leuke tijd gehad met hem. Sinds deze week steekt hij iedere keer zijn arm in de lucht....erg grappig om te zien. Bijgaand weer wat foto's...

Bijna lente...maar nog wel koud

Alweer een paar weekjes geleden dat er een nieuw berichtje is gepubliceerd. Samuël is bijna twee maanden oud, maar nog steeds heeft mamma nog niet met de kinderwagen buiten kunnen lopen....eerst Gita ziek, dan Samuël verkouden...of heel koud buiten. Hopelijk wordt het binnenkort snel echt lente. De kleine begint al te brabbelen met ''ehhhh'' "uhhh" ... Hij drinkt heel goed (iedere vier uur 150 ml) en het slapen gaat ook steeds beter. 's Nachts nu al 5 en soms 6 uur...dan komt de nachtrust van pappa en mamma dus ook ten goede :-). Samuël houd echt van knuffelen, lekker in de armen liggen...zoals bij buurvrouw Bep of opa....

Vijf kilo aan de haak...

Al weer meer dan een maand oud...wat vliegt de tijd toch. Vorige week is Gita samen met Samuel naar het consultatiebureau geweest. Hij woog al 5200 gram en was 55 cm. Hij groeit dus lekker door. Gelukkig slaapt hij nu ook al 5 uur achter elkaar...pappa en mamma komen dus ook wat meer aan rust toe. Hij houd ons scherp in de gaten en kijkt met zijn zwarte ogen helder om zich heen. Ook heeft hij de kunst van het lachen inmiddels een beetje onder de knie. Het blijft altijd leuk als de kleine je lachend aankijkt. Hopelijk kunnen we straks de website wat actueler houden, want nu blijven we achter de feiten aanlopen.

25 dagen...

Wegens drukte duurde het even voordat er weer een berichtje is geschreven. Afgelopen week was vrij hectisch. Sinds vorige week zondag had Gita weer koorts gekregen en dinsdag was het 40.1. Meteen naar de dokter en die verwees ons door naar het LUMC. Daar werd inderdaad een infectie geconstateerd en moest Gita in het ziekenhuis verblijven. Dit alles heeft 3 dagen geduurd en afgelopen vrijdag mocht zij weer naar huis. Ze slikt nog steeds antibiotica en het is even afwachten of de koorts na de kuur weer niet terugkomt. Met Samuël gaat het heel goed. Hij drinkt heel goed en laat zich goed horen. Het is wel vermoeiend dat hij iedere 3 uur komt, zeker 's nachts is dit slopend. Gelukkig wonen opa en oma dichtbij in de buurt en hebben die de afgelopen heel veel geholpen. Binnenkort weer wat foto's op de blog.

Een week thuis

De kleine Samuël is nu al weer een week thuis. Hij doet het erg goed. Hij drinkt goed en heeft regelmatige ontlasting. Helaas is Gita nog steeds ziek. Al twee weken heeft ze voorhoofdholte- ontsteking. Gelukkig heeft ze sinds afgelopen vrijdag antibiotica en gaat het nu stukken vooruit. De kraamverzorgster Chantal is sinds vrijdag weg. We zijn heel tevreden over haar. Ze liet haar handen echt goed wapperen. Het huis glimpt van boven naar beneden. Gisteren is bij Samuël de navelstreng eraf gevallen, dus dat is ook helemaal goed. Alles gaat dus goed en we kunnen redelijk goed slapen. Iederen 3-4 uur komt hij en geeft hij eerst 1 kik, vervolgens 2 kikjes en daarna gaat het luchtalarm af....MELLLLLLLLK!

Dag 5, 6 en 7

Zo een aantal dagen in een berichtje. Het waren drukke dagen...vandaar ook geen tijd om de blog bij te werken. Er is nogal wat gebeurd de laatste dagen. De nacht van zaterdag of zondag was erg zwaar. Gita was behoorlijk ziek en had koorts en ik ben de hele nacht beziggeweest met de kleine. Uiteindelijk maar 30 minuten kunnen slapen... Op zondagmorgen bezoek van de verloskundige. Na onderzoek bij Gita besloot ze toch dat we weer naar het ziekenhuis moesten gaan ivm de koorts...eventueel een wondinfectie lag op de loer. Koffer pakken en alle moed weer verzameld, op weg naar het LUMC. Gelukkig konden we verblijd na twee uur weer terug. Gita had slechts "griep" en geen wondinfectie. Puji Tuhan! Sinds zondagavond gaat het allemaal heel goed. Lekker geslapen (relatief begrip natuurlijk in deze situatie) maar nog wel veel zorg voor de drie schatjes...pappa is dus behoorlijk druk. Gelukkig gaat alles goed en daar krijg je ook weer veel energie door.

Dag 4: Samuël is thuis

Al heel vroeg op de zaterdagochtend, 09:00 uur, mochten mamma en Samuël naar huis. Er gaat toch niets boven thuis zijn...oost, west, thuis best! Mamma heeft afgelopen nacht gelukkig lekker kunnen slapen in vergelijking met de dagen ervoor. Vandaag is kraamverpleegster, Chantal, al vanaf 10:00 uur in huis. Dat ontzorgt niet alleen mamma, maar ook pappa :-). Samuël is erg tevreden thuis...lekker drinken (aan de borst) en daarna weer lekker slapen. Na een gewichtsverlies van bijna 300 gram is de kleine nu weer aan het groeien (nu weer 3945).